عابدی در بنی اسرائیل زندگی می کرد. زنی شبانه در خانه عابد را

زد و گفت: مرا میهمان خود گردان.

عابد گفت: بودن زن و مرد نامحرم در یک محل صحیح نیست.

زن گفت: می ترسم که درندگان به من زیان برسانند.

عابد متاثر شد و زن را به منزل خود راه داد و چراغ را خاموش کرد.

زن گفت:تو مرا در تاریکی وارد ساخته ای.

عابد چراغ را روشن کرد،مقداری نشست،شهوت بر او غالب شد و

چون بر نفس خویش ترسید،انگشت کوچک خود را به سوی آتش گرفت و

آن را سوزاند و هر وقت شهوت بر او غلبه می کرد،یکی از انگشتان خود را

می سوزاند تا اینکه هر پنج انگشت خود را سوزاند.

هنگامی که صبح شد،به زن گفت:بیرون برو که تو میهمان بدی برای من بودی!